ಅವ್ವ ನನಗೆ ಕೊಡಲೇ ಇಲ್ಲ ಮುತ್ತು
ಅವ್ವ ನನಗೆ ಕೊಡಲೇ ಇಲ್ಲ ಮುತ್ತು ಅವಳಿಗೆ ಇರಲೇ ಇಲ್ಲ ಅಷ್ಟು ಪುರುಸೊತ್ತು ಸದಾ ದುಡಿಯಬೇಕಿತ್ತು ಹವಣಿಸಲು ನಮಗೆ ತುತ್ತು ಮೈಯೆಲ್ಲಾ ತೇಪೆ ಹಾಕಿದ ಸೀರೆ ಅವಳ ಸೊರಗಿದ ದೇಹವ ಮುಚ್ಚಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತಿತ್ತು ಅಂದು ಅಪ್ಪ-ಅವ್ವ ದುಡಿದು ತಂದದ್ದು ನಮ್ಮ ಹೊಟ್ಟೆಗೇ ಸಾಕಾಗುತಿತ್ತು ತಪ್ಪಲೆಯ ತಳದಲ್ಲಿನ ಗಂಜಿ ಮಡಿಕೆಯ ತಣ್ಣೀರು ಅಪ್ಪ-ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಮೀಸಲಿತ್ತು ಮತ್ತೇ ಮುಂದೆ ನಾಳೆಗೆ ಏನೂ ಎಂಬ ಅದೇ ಚಿಂತೆ ಅವರ ಕಾಡುತಿತ್ತು ಅಂದು ನನ್ನ ಬುದ್ದಿವಂತಿಕೆ ಕಂಡು ಸಂತೋಷದಿ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟಿದ ಕೈ ಕೇವಲ ನನ್ನ ಅವ್ವನದಾಗಿತ್ತು ಇಂದು ಎಲ್ಲರು ನನ್ನ ಹೊಗಳಿ ಬೆನ್ನು ತಟ್ಟುವಾಗ ನನ್ನವ್ವ ನ ಕೈ ಮಾತ್ರ ಕಣ್ಣೊರೆಸಿಕೊಳ್ತಿತ್ತು . ವೆಂಕಟೇಶ್ . ೨೧.೦೧.೨೦೧೪